Thomas Addison (ur. 24 czerwca 1860 w Brighton) - brytyjski lekarz. Był wybitnym klinikiem i w 1855 roku jako pierwszy opisał niedoczynność nadnerczy z jej objawami, chorobą brązowej skóry, która dziś jest nazwana po nim chorobą Addisona.
Thomas Addison był synem Sary i Josepha Addisona, kwiaciarni i żywności w Long Benton, Northumberland. W szkole uczył się płynnie mówić po łacinie i pisać notatki w tym języku. Jego ojciec chciał, by został prawnikiem, ale Thomas Addison napisał się na Uniwersytecie w Edynburgu w 1812 roku jako student medycyny i ukończył studia w 1815 roku w wieku 22 lat. Tytułem jego doktoratu był Disertatio medica inauguralis quaedam de syphilide et hydrargyro complectens. Więcej informacji na temat kiły i rtęci.
W 1815 roku Addison przeniósł się do Londynu, gdzie został chirurgiem w Lock Hospital i uczniem Thomasa Batemana (1778 w 1821 roku) w ambulatorium publicznym. Zaczęł pracować we własnej praktyce, a jednocześnie w publicznej izbie chorych. Jego zwierzchnicy wzbudzali szczególne i trwałe zainteresowanie chorobami skóry. Prawdopodobnie zmiany skórne w podczynności nadnerczy kierowały jego uwagę na ten obraz choroby.
W 1817 roku Addison rozpoczął specjalną karierę jako lekarz i naukowiec w szpitalu w Londynie. W 1819 roku otrzymał prawo do nauki w Royal College of Physicians, w którym został wybrany na Fellow w 1838 roku. W 1824 roku Addison awansował na rezydenta, a w 1827 został mianowany Lecturerem. Dochody Addisona z jego wykładów w tym okresie szacuje się na 700 do 800 funtów rocznie.
W 1835 został profesorem medycyny praktycznej z Richardem Brightem. W 1837 został głównym lekarzem w Szpitalu Guy. Kiedy Bright przeszedł na emeryturę w 1840 roku, Addison został profesorem i zachował tę pozycję do 1854 lub 1855 roku.
Addison był genialnym nauczycielem i diagnostą, ale był nieśmiałym i cichym współtowarzyszem czasu, co przyczyniło się do tego, że w przeciwieństwie do innych lekarzy prowadził tylko małą własną praktykę. Addison był szanowany w Szpitalu Guya i uważano go za wpływowego. Dodał dogmaty dogmatycznie i zdecydowanie. Opisywano go jako lekarza, który szukał raczej kołyski, która zacięła się u pacjenta w maszynie, niż tego, że zobaczył w nim uczucie i cierpienie.
W 1847 roku Addison ożeniła się z Elizabeth Catherine Hauxwell w wieku 52 lat, która przyprowadziła dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa. Małżeństwo Addisona było bezdzietne.
W 1860 roku Addison przeszedł na emeryturę, niecierpiał na depresję. W dniu 29 września 2007 r. W 1860 roku rzucił się do rowu przed swoim domem i doznał śmiercionośnego urazu głowy.
Addison był pierwszym, który w 1855 r. opisał chorobę Addisona, która została później po niej wyznaczona, z towarzyszącymi jej objawami (m.in. coraz większym zabarwieniem powierzchni skóry narażonych na działanie światła).Opublikował wiele innych opisów choroby, między innymi opisy zapalenia wyrostka robaczkowego, a w 1849 r. anemia perniziczna (tzw. anemia Addisona). Addison robiła też badania nad trucizną.
Kryzys Addison: nagłe nasilenie choroby Addison
Anemia Addison lub choroba Addison-Biermera: niedokrwistość przedziwna
Zespół tarczy Addison: zespół atrofii nadnerczy i demielinizacji mózgu
Addisonizm: zwiększona pigmentacja skóry i debility, występująca w gruźlicach płuc
Keloid Addison: Kręgosłup Sklerodermia
De Syphide et Hydrargyro. Doktorat z Uniwersytetu w Edynburgu, 1815. O kiłach i rtęci
Do Essay on the Operation of Poisonous Agents upon the Living Body. Z Johnem Morganem (1797 w 1847). London, Longman Rees, 1829. Pierwsza książka w języku angielskim o toksycznych skutkach w organizmie człowieka (online).
Observations on the Disorders of Females Connected with Materine Deliveration. Londyn 1830.
Observations on Fatty Degeneration of the Liver.
Elements of the Practice of Medicine. Z Richardem Brightem (1789 w 1858). 3 Bände, London, 1836 w 181839.
Na przykład, u pacjentów, u których występowały drgawki, występowały napady drgawkowe i skurczowe. "Guy... Hospital Reports," Londyn, 1837... 2: 493........................................... Pierwsze zastosowanie terapeutyczne elektryczności statycznej.
Observations on the Anatomy of the Lungs. 1840. In: Collected Writings, London 1868.
Observations on Pneumonia and its Consequences. In: Guy.s Hospital Reports, 2nd Series, 1843: 365.0402.
On the Pathology of Phthisis. "Guy... Hospital Reports," Londyn 1845, 3: 1...38.
Chronic Suprarenal Insufficiency, Usually due to Tuberculosis of Suprarenal Capsule. Pierwszy opis choroby Addisona. In: London Medical Gazette, n.s. 1849, 43: 517 w 518.
On a Certain Affection of the Skin, Vitilgoidea will a. plana, b. tuberosa. With remarks. Z Williamem Gullem. "Guy... Hospital Reports," London, 2nd Series, 1851, 7: 265... 276.
Constitutional and Local Effects of Disease of the Supra-renal Capsules. Londyn 1855.
On the keloid of Alibert, and on true keloid. Medico-Chirurgical Transactions, London, 1854, 37: 27 . Addison opisuje dwie formy keloidów, opisane przez Aliberta i Keloida, który jest klasztorem Addisona.