Rory William Allen (ur. 17 października 1977 w Beckenham) jest byłym angielskim piłkarzem. Napastnik rozegrał 21 meczów dla Tottenham Hotspur w Premier League w latach 1996-1998. Z powodu kontuzji zakończył karierę już w wieku 25 lat.
Allen, którego dziadek Des Quinn był piłkarzem zawodowym pod koniec lat 40-tych, już w czasach szkoły należał do Tottenham Hotspur, w 1994 podpisał umowę z tym klubem jako stażysta i w młodzieżowej drużynie piłkarskiej razem z Neale Fennem stworzył niezwykle groźny duet atakujących. W marcu 1996 podpisał swą pierwszą zawodową umowę i już na początku sezonu 1996/97 trafił do kadry meczowej Tottenhamu. Po swoim oficjalnym debiucie w Premier League 4 września 1996 przeciwko FC Wimbledon trzy dni później znalazł się w podstawowym składzie podczas meczu domowego przeciwko Newcastle United i zdobył bramkę w przegranym 1:2 spotkaniu. Do końca sezonu Allen zdobył jeszcze dwie bramki - w meczu Pucharu Ligi przeciwko Preston North End oraz w przegranym 1:2 meczu ligowym przeciwko Manchesterowi United.
W marcu 1998 roku został wypożyczony w ostatnim dniu okienka transferowego z trzecioligowej drużyny Luton Town, której trener, David Pleat, miał kontakty w Tottenhamu. W tym sezonie Allen wystąpił wcześniej w zaledwie czterech meczach ligowych w Tottenhamu z powodu kontuzji. Kiedy debiutował w Luton, klub zajmował przedostatnie miejsce w tabeli, ale dzięki sześciu bramkom zdobytym w ośmiu występach Allen był głównym powodem tego, że klub zakończył sezon na 17. miejscu, z siedmiopunktową przewagą nad strefą spadkową. Wkrótce po jego profesjonalnym debiucie w prasie pojawiły się informacje o zainteresowaniu irlandzkiej federacji, w której miałby prawo grać ze względu na pochodzenie swojego dziadka. Ostatecznie jednak po swoich występach w Luton rozegrał tylko trzy mecze w narodowych barwach w maju 1998 roku w ramach turnieju w Tulonie, kiedy to wraz z angielską reprezentacją do lat 21, w której grali m.in. Kieron Dyer, Jamie Carragher, Frank Lampard i Emile Heskey, odpadł w fazie grupowej.
W sezonie 1998/99 regularnie zasiadał na ławce rezerwowych Spurs, pomimo uznanych napastników, Chrisa Armstronga, Steffena Iversena i Lesa Ferdinanda, rzadko grał w pierwszej jedenastce u trenera George'a Grahama i oprócz pięciu występów w lidze jako rezerwowy rozegrał trzy mecze w Pucharze Ligi. W lecie 1999 roku zmienił klub za milion funtów i dołączył do drugoligowca FC Portsmouth, co było rekordem dla Portsmouth. Również w Portsmouth Allen miał problemy z urazami, po dwóch golach w pierwszych trzech meczach ligowych wkrótce potem złamał lewy kostkę, w meczu powrotnym w grudniu 1999 roku przeciwko Sheffield United doznał tej samej kontuzji w prawym kostce i dopiero w połowie marca sporadycznie wracał do gry. W ostatnim dniu sezonu strzelił trzeciego gola w sezonie, w porażce 1:3 z Queens Park Rangers, miał to być jego ostatni występ w oficjalnym meczu.
[START] Przez dwa kolejne lata Allen przechodził liczne operacje kolan i kostek, aż w listopadzie 2002 roku zakończył karierę w dość spektakularny sposób. Wyczerpany ciągłymi problemami ze zdrowiem przekazał swojemu trenerowi Harry'emu Redknappowi list z informacją o zamiarze rozwiązania kontraktu — zrezygnował z wynagrodzenia £ 100 000 do końca sezonu. Wtedy Allen był już w drodze do Australii, aby kibicować angielskiej reprezentacji w krykiecie podczas Ashes Tour w sezonie 2002/2003. Rok później uczestniczył także w Rugby Union World Cup 2003 w Australii. 15 miesięcy po przejściu na emeryturę trener Steve Claridge miał zaproponować mu trening próbny w prowadzonym przez niego klubie FC Weymouth, ale Allen nigdy się tam nie pojawił. Później zaprzeczył, że kontaktował się z Claridge'em. Po zakończeniu kariery zawodowej Allen pracował w brytyjskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
[KONIEC]
[START]
[KONIEC]