Paulina Ligocka-Andrzejewska (ur. 25 maja 1984 r. w Gliwicach) to była polska snowboardzistka posiadająca dodatkowo obywatelstwo niemieckie. Była pierwszą polską snowboardzistką, która zdobyła medal mistrzostw świata.
Była chorążym polskiej reprezentacji na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2006.
Ligocka-Andrzejewska zaczęła jeździć na snowboardzie w wieku 14 lat i była trenowana przez swojego ojca. W 1997 roku wzięła udział w Górskich Mistrzostwach Polski i szybko stała się jedną z najbardziej utytułowanych snowboardzistek w Polsce.
Ligocka-Andrzejewska tak mówi o swoim sporcie: "Snowboard to moje życie. Ważne jest wszystko - dobra zabawa i satysfakcja z osiąganych celów".
Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Turynie w 2006 roku niosła polską flagę narodową i zajęła 17. miejsce w konkurencji halfpipe. W marcu 2006 roku zajęła 2. miejsce w halfpipe w klasyfikacji Mistrzostw Świata. W 2010 roku startowała na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver i zajęła 28. miejsce w konkurencji halfpipe. 28 lipca 2011 roku wystartowała w reprezentacji Niemiec. Powodem tego były nierozwiązane różnice między zawodniczkami a polskim związkiem snowboardowym. Skarżyła się na brak wsparcia finansowego i faworyzowanie innych sportowców przez odpowiedzialne władze.
Ligocka-Andrzejewska jest kuzynką braci Mateusza i Michała Ligockich, którzy również startowali na snowboardzie w Turynie.
Ligocka-Andrzejewska jest żoną nauczyciela i trenera Michała Andrzejewskiego, z którym ma syna i córkę. W Ustroniu para prowadzi klub snowboardowy wraz ze szkółką snowboardową.
W Pucharze Europy 2006 w Saas-Fee zajęła drugie miejsce w halfpipe. W Pucharze Świata wygrała zawody w Leysin 2006 i Sungwoo 2007. Na Mistrzostwach Świata w Snowboardzie 2007 w Arosa i na Mistrzostwach Świata 2009 w Gangwon zdobyła brązowy medal w halfpipe.