Max Hardcore (prawdziwe nazwisko Paul F. Little; ur. 10 sierpnia 1956 r. w Racine w stanie Wisconsin; zm. 27 marca 2023 r. w Los Angeles) - amerykański aktor pornograficzny, reżyser i producent. Inne pseudonimy to Max Steiner, Rex Reamer, Video Paul i Sam Smythe.
Hardcore dorastał jako jedno z sześciorga dzieci w katolickiej rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej pracował jako inżynier budowlany i fotograf. Podczas oglądania filmu porno Johna Stagliano, Hardcore zdał sobie sprawę, że jest to "coś, co mógłby robić".
W 1990 roku podążył za swoim starszym bratem Peterem do Kalifornii z zamiarem zostania aktorem porno. Podczas spotkania z Bobbym Hollanderem, Hardcore został poproszony o wyprodukowanie dla niego części amatorskiej serii wideo Mr Peepers. Podczas tych sesji Max rozwinął swój własny styl: produkował filmy nie jako długie filmy, ale jako krótkie segmenty przypominające winiety. Jego doświadczenie jako amatorskiego wykonawcy nauczyło go również, że akty seksualne w filmach działały lepiej, gdy towarzyszyła im oryginalna ścieżka dźwiękowa, a nie piękna, puchnąca muzyka. Te dwie metody stały się typowymi cechami twórczości Hardcore'a.
Max Hardcore stał się znany w branży filmów porno, gdy firma Zane Entertainment podpisała z nim kontrakt w 1992 roku, aby wyprodukować własną serię wideo. Rezultatem była seria The Anal Adventures of Max Hardcore, która utorowała mu drogę do kontrowersyjnej kariery. Hardcore wielokrotnie miał do czynienia z kwestią legalności swojej pracy, zwłaszcza ze strony różnych organów ścigania.
Hardcore stał się znany z brutalnych produkcji filmowych z młodymi i często oczywiście nie tylko naiwnymi nowicjuszami w branży filmów porno. Te brutalne występy seksualne często obejmują partnerów, którzy nie tylko są ubrani jak niewinne i niedoświadczone młode kobiety, ale także muszą udawać, że są takimi w filmach.
Kolejną serią, którą Max Hardcore wyprodukował dla Zane Entertainment była Cherry Poppers. Następnie w 1994 roku założył własną firmę produkcyjną FilmWest Productions. Jego firma wydała serie filmów Max World, Anal Auditions i Hardcore Schoolgirls. Twierdził, że pracował poza utartymi szlakami przemysłu pornograficznego.
W komedii Orgazmo z 1997 roku autorstwa Treya Parkera i Matta Stone'a, Max Hardcore pojawił się w roli drugoplanowej.
W 2004 roku brytyjski dokumentalista Stephen Walker był w stanie udowodnić w swojej produkcji Channel4 "HARDCORE", w której był świadkiem praktyk Maxa Hardcore'a na jego własnym planie filmowym, że rzekome "aktorstwo" Maxa Hardcore'a polegające na sadystycznych zachowaniach seksualnych nie było tylko przedstawieniem, ale prawdziwym i brutalnym wykorzystywaniem seksualnym.
Max Hardcore został wprowadzony do AVN Award Hall of Fame w 2004 roku za swoje życiowe osiągnięcia jako aktor porno, reżyser i producent.
Hardcore był w związku z aktorką porno Laylą Riverą. Max Hardcore zmarł w marcu 2023 roku w wieku 66 lat.
Według jego partnera biznesowego Little zakończył chemioterapię z powodu raka tarczycy, kiedy trafił do szpitala z infekcją gardła, która rozprzestrzeniła się na inne części jego ciała i spowodowała niewydolność narządów.
Filmy porno z serii wyprodukowanej przez Hardcore przedstawiają kobiety ubrane i zachowujące się jak niedojrzałe i naiwne młode kobiety lub nawet nieletnie dziewczęta. Chociaż aktorki są przynajmniej przedstawiane jako młode, a czasami jako nieletnie, w rzeczywistości mają co najmniej 18 lat. W jednym z jego filmów dorosła aktorka porno twierdziła, że ma 12 lat. Skłoniło to rząd federalny USA do oskarżenia Maxa Hardcore'a o produkcję pornografii dziecięcej, co również doprowadziło do oskarżenia. Zanim jednak sprawa trafiła do sądu, Sąd Najwyższy wydał wyrok w sprawie Ashcroft v. Free Speech Coalition, w którym uznał prawo, na którym opierały się zarzuty, za niezgodne z konstytucją (ustawa Child Pornography Prevention Act z 1996 r. uznawała za pornografię dziecięcą wszelkie przedstawienia aktów seksualnych, które choćby wyglądały na z udziałem dzieci lub nastolatków). Na podstawie tego wyroku zarzuty dotyczące pornografii dziecięcej przeciwko Max Hardcore zostały wycofane.
Miasto Los Angeles nadal zgłaszało go za rozpowszechnianie obscenicznych pism. Ten zarzut również został wycofany po tym, jak ława przysięgłych nie wydała werdyktu. Kolejne oskarżenie o obsceniczność również zakończyło się podziałem ławy przysięgłych. Hardcore nazwał te wysiłki "niepoważnym marnowaniem zasobów publicznych".
W dniu 5 października 2005 r. jego siedziba została ponownie przeszukana przez FBI. Skonfiskowano pięć filmów. Hardcore odpowiedział komunikatem prasowym, w którym ponownie oskarżył rząd o marnowanie pieniędzy podatników. W 2007 roku Max Hardcore został oskarżony o dziesięć zarzutów dystrybucji obscenicznych materiałów w Tampie na Florydzie i uznany za winnego wszystkich zarzutów. W dniu 3 października 2008 r. sąd skazał go na 46 miesięcy więzienia i nałożył na niego i jego firmę grzywnę w łącznej wysokości 82 500 USD. Hardcore odbywał karę pozbawienia wolności od stycznia 2009 r. do stycznia 2011 r. w więzieniach w La Tuna (Teksas), Los Angeles i Long Beach. Następnie przez pięć miesięcy przebywał w areszcie domowym do lipca 2011 roku.
2001: Nagroda XRCO "Scena damsko-męska" (z Chloe)
2003: Nagroda AVN "Najlepsza scena seksu analnego" (wideo)
2003: Nagroda FICEB (Ninfa 2003 del público al mejor Director)
2004: AVN Hall of Fame
2005: Nominacja do nagrody AVN "Najbardziej oburzająca scena seksu" (z Summer Luv)
2007: Nagroda Eroticline "Najlepsza seria Gonzo"
2009: XRCO Hall of Fame; "Banita porno"