Inga Marie Forså, pseudonim Maria Lynn (ur. 13 grudnia 1956 r. w Farsta) jest byłą szwedzką aktorką.
Marie Forså zagrała w niektórych z najważniejszych szwedzkich i międzynarodowych koprodukcji filmów klasy B i pornograficznych lat 70-tych. Wśród jej filmów znajdują się takie dzieła jak Klątwa czarnych sióstr (1973), Justine i Juliette (Justine och Juliette, 1975), Scandinavian Lust (1976) i Chodź tu, dzika Szwedko (Molly, 1977), w których zagrała główną rolę. Jej najbardziej znanym filmowym występem była rola w Opowieściach niemoralnych (Contes immoraux, 1974) Waleriana Borowczyka. W epizodycznym filmie była jedną z ofiar hrabiny Elżbiety Batory; to właśnie tam zagrała swoją najbardziej odważną scenę filmową. Jedną ze swoich ostatnich ról filmowych zagrała w 1979 roku w szwedzkim filmie Lasse Hallströma Vater sein dagegen sehr (Jag är med barn). Od 1980 roku nie wystąpiła w żadnym filmie.
W połowie lat 70. Forså była tak popularna, że pisano o niej w Playboyu i pojawiała się na okładkach magazynów. Nawet 20 lat po szczycie jej kariery poświęcono jej artykuł w szwedzkim magazynie filmowym magasin defekt. W swoich filmach była czasami nazywana również Maria Lynn i Marie Lynn.
1972: 47:an Löken blåser på
1973: Klątwa czarnych sióstr (The Curse of the Black Sisters)
1973: Opowieści niemoralne (Contes immoraux)
1974: Czysta z mokrymi ustami (Flossie)
1974: Bibi - Raport o pożądaniu przedwcześnie dojrzałej kobiety (Vild på sex)
1975: Motyle
1975: Justine i Juliette (Justine och Juliette)
1976: Skandynawska żądza (Bel Ami)
1977: Chodźcie tu, wy dzicy Szwedzi (Molly)
1978: Chez Nous
1979: ...Bycie ojcem z drugiej strony bardzo (Jag är med barn)