Kasimir Kantak (* 22 marca 1824 w Poznaniu; † 28 grudnia 1886 w Poznaniu) był pruskim politykiem, który prowadził kampanię na rzecz niepodległości Polski.
Kantak został skazany na więzienie w 1845 roku za działalność konspiracyjną, ale został uniewinniony w 1847 roku. Podczas rewolucji 1848 roku był członkiem Polskiej Legii Akademickiej i brał udział w polskim powstaniu. Za to Kantak został skazany na karę więzienia.
Po wyjściu na wolność kupił folwark Dobieszewko. Był członkiem różnych towarzystw naukowych. Był także prezesem różnych spółdzielni, a od 1861 r. sekretarzem Centralnego Związku Ziemian Polskich; w latach 1862-1886 Kantak był posłem do pruskiej Izby Reprezentantów. Należał do polskiej grupy parlamentarnej. W latach 1867-1871 był także posłem do północnoniemieckiego Reichstagu z okręgu wyborczego Bromberg 4, gdzie krytykował działania rządu wobec polskiego powstania 1863 r. i wzywał do uznania polskich praw narodowych. Odrzucił aneksję Szlezwika-Holsztynu. Kantak na próżno protestował przeciwko włączeniu ziem dawniej należących do Polski do niemieckiego państwa narodowego od 1867 roku. Osobiście raczej liberalny, opowiadał się za sojuszem między Polakami a Partią Centrum, aby osiągnąć swoje cele polityczne. W 1883 r. Kantak i inni polscy posłowie bezskutecznie apelowali do rządu pruskiego o ponowne zezwolenie na nauczanie języka polskiego w szkołach w Poznaniu.
Meyers Konversationslexikon. Wydanie 4, Verlag des Bibliographischen Instituts, Lipsk i Wiedeń 1885-1892, t. 9, s. 472 (wersja zdigitalizowana)