Gerard Lebik (ur. 23 lipca 1980) - polski muzyk improwizujący (saksofon tenorowy, elektronika) i artysta dźwiękowy.
Lebik ukończył klasę saksofonu na Akademii Muzycznej we Wrocławiu w 2007 roku. Początkowo grał w zespołach free jazzowych Erase (z Michałem Trelą i Jakubem Cywińskim), Slug Duo (z Kubą Sucharem), Foton (z Arturem Majewskim i Wojciechem Romanowskim) oraz veNN Circles (z Piotrem Damasiewiczem; gra również z Damasiewiczem w jego kwartecie/kwintecie oraz grupie Power of Horns). Następnie przyszła faza improwizacji elektroakustycznej, w której partnerami Lebika byli Jérôme Noetinger, Kazuchisa Uchihashi, noid, Eryck Abecassis, Lotte Anker i Paul Lovens. Współpracował również z takimi artystami jak David Maranha, Kazuhisa Uchihashi, Keith Rowe, Clayton Thomas, Satoko Fujii, Brian Labycz, Hernâni Faustino, Miguel A. Garcia, Gabriel Ferrandini, Noritaka Tanaka, Bettina Wenzel, Joker Nies, Rodrigo Pinheiro, Christian Marien, Marc Riordan, Paweł Janicki, Piotr Damasiewicz, Kuba Suchar, Ura Hiroyuki, Sebastian Meissner i Yamaguchi Jin Lang.
Jako instrumentalista lub artysta dźwiękowy Lebik występował na renomowanych wydarzeniach, takich jak CTM Festival, Yokohama's Performing Arts Meeting, Kunsthalle Basel, TodaysArt Festival Hague, V: NM-Festival Graz, Zagreb Biennale, Tokyo Jazz, Festival Umbrella Chicago, TD Vancouver, Biennale Wro i Avant to Art we Wrocławiu, Audio Art w Krakowie, Fylkingen w Sztokholmie, Mem w Bilbao, Superdeluxe w Tokio, Quite Que w Berlinie, De Werf Brugge, w Dizzy's Club w Nowym Jorku i CSW w Warszawie. Spędził czas w Islandii (2015), San Sebastian (2016) i Nowym Jorku (2017).
Lebik jest improwizatorem, który działa głównie w tymczasowych projektach kolaboracyjnych (początkowo na saksofonie, później w mediach elektronicznych). Jest współzałożycielem festiwalu Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku i twórcą instalacji dźwiękowych site-specific. Rozwój i emancypacja Lebika jako artysty dźwiękowego następowały powoli; początkowo zaczynał od instrumentów dętych, muzyki elektronicznej i free jazzu (Erase, Foton), by później przejść do swobodnej improwizacji (veNN Circles). W trakcie tego procesu coraz bardziej angażował się w podstawy akustyki, strukturę i rodzaje fal dźwiękowych oraz metody syntezy (od analogowych oscylatorów po częstotliwościowe i granularne). Eksperymentował z generatorem polskiej fabryki ZOPAN (Zakład Opracowań Pomiarowej Aparatury Naukowej), który dał nazwę niszowej wytwórni Lebika.
Gerard Lebik / Artur Majewski, Foton Quartet: Zomo Hall (Not Two Records 2010)
Lebik | Edwards | Lovens: Lepomis Gibbosus (Fundacja Słuchaj! 2021)
Keith Rowe / Gerard Lebik: Dry Mountain (Inexhaustible Editions 2023)