Florenty Valentin von Lisiecki, znany również jako Florentin Valentin von Lisiecki (* 3 lutego 1810 w Wierzenicy koło Posen; † 18 lutego 1875 w Schrimm) był niemiecko-polskim prawnikiem i politykiem. Był członkiem Pruskiego Zgromadzenia Narodowego i członkiem Pruskiej Izby Reprezentantów (1849-1851).
Urodzony jako syn dzierżawcy rolnego, von Lisiecki był najpierw nauczany w domu, a następnie uczęszczał do szkoły departamentalnej w Kalisch w latach 1820-1827, po czym uczęszczał do gimnazjum w Gerze w latach 1828-1831, gdzie po raz pierwszy nauczył się języka niemieckiego. Podczas studiów w Jenie został członkiem bractwa jenajskiego w 1831 r., a w 1832 r. członkiem bractwa Germania Jena. W związku z tym został oskarżony przed sądem uniwersyteckim w Jenie i skazany na 8 dni aresztu. Później został wpisany do "Czarnej Księgi" Federalnego Urzędu Centralnego we Frankfurcie nad Menem (nr 1035). W semestrze letnim 1832 r. został członkiem Akademickiego Towarzystwa Śpiewaczego w Jenie. Po ukończeniu studiów pracował jako prawnik i komisarz sądowy w Pleschen. Był obrońcą w procesach polskich. W 1848 r. został posłem do pruskiego Zgromadzenia Narodowego z okręgu wyborczego w Pleschen oraz posłem do pruskiej Izby Reprezentantów (1849-1851) z okręgu wyborczego w Posen z ramienia Partii Polskiej/Zewnętrznej Lewicy.
Helge Dvorak: Słownik biograficzny Bractwa Niemieckiego. Tom I: Politycy. Częściowy tom 8: Suplement L-Z. Winter, Heidelberg 2014, ISBN 978-3-8253-6051-1, s. 33-35.