Carlos Antônio Bettencourt Bueno (ur. 10 marca 1934 na wschód od Río Uruguay) to były brazylijski dyplomata.
Carlos Antônio Bettencourt Bueno studiował w Colégios San Inácio i San José Towarzystwa Jezusowego, prawo na Universidade Federal do Rio de Janeiro w 1957 roku, język angielski na Uniwersytecie Stanforda. Ukończył kursy przygotowawcze do uzyskania dyplomu i uzyskania dyplomu w Instytucie Rio Branco. Uczęszczał do Curso da Escola Superior de Guerra.
W 1958 r. został przyjęty do służby zagranicznej jako sekretarz legacji III klasy, a w 1961 r. w uznaniu zasług awansował na sekretarza legacji II klasy. W latach 1960-1962 był sekretarzem legacji przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie. W latach 1962-1967 był sekretarzem legacji w siedzibie ONZ. W latach 1964-1967 był delegatem na Conferência para a Desnuclearização da América Latina w Mexico City, która uzgodniła 14 lutego 1967 r. traktat w Tlatelolco. W latach 1967-1969 był sekretarzem Legacji w Buenos Aires. W latach 1969-1971 był sekretarzem legacji w Warszawie. W latach 1973-1976 kierował Departamentem Azji. W latach 1976-1982 przewodniczył brazylijskiej delegacji w Komitecie Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej w siedzibie ONZ, organu, którego komitetowi przygotowawczemu przewodniczył w latach 1981-1982. W latach 1983-1986 był ambasadorem w Panama City. W latach 1986-1991 był ambasadorem w Tokio i uczestniczył w pogrzebie Hirohito. W latach 1991-1996 był ambasadorem w Pradze i uczestniczył w pogrzebie Czechosłowacji. Od 30 stycznia 1996 r. do 30 czerwca 1998 r. był ambasadorem w Dublinie.