Bolesław (* między 1303 a 1305; † ok. 1328) był polskim księciem z możnego rodu Piastów kujawskich.
Bolesław był synem księcia dobrzyńskiego Siemowita († 1312) i Anastazji Galicyjskiej, córki księcia ruskiego Leona I Galicyjskiego. Po śmierci ojca władzę nad nim i jego braćmi sprawowała matka wraz ze stryjem Władysławem I Ellenlangiem. W 1316 r. zawarł ugodę z biskupem płockim Florianem Laskarzem, który zniósł wydany w 1310 r. zakaz kościelny wobec jego rodziny. Bolesław uznał również zwierzchnictwo swojego wuja Władysława I Ellenlanga. W 1323 r. wraz z bratem Władysławem ufundował szpital w Rypinie, a w 1327 r. zamienił swoje ziemie na księstwo łęczyckie. Wkrótce potem zmarł. Nie wiadomo, czy Bolesław był żonaty i miał dzieci. Po jego śmierci ziemie przeszły na jego brata.
Balzer O., Genealogie der Piasten, Krakau 1895.