Veit Heinichen (* 1957 w Villingen-Schwenningen) - niemiecki pisarz.
Po ukończeniu studiów z zakresu zarządzania przedsiębiorstwem i pracy w centrali koncernu Daimler-Benz AG Veit Heinichen zdecydował się na drugą karierę zawodową i odbył praktykę jako sprzedawca książek. Następnie zajął się działalnością wydawniczą i pracował dla znanych wydawnictw literackich w Zurychu, Frankfurcie nad Menem i Berlinie. W 1994 r. został współzałożycielem wydawnictwa Berlin Verlag, którego dyrektorem zarządzającym był do 1999 r. W 1997 r. przeprowadził się do Triestu, który odwiedził po raz pierwszy w 1980 r. i od tego czasu podróżował między Niemcami a Włochami. Triest jest również miejscem akcji jego powieści o policjancie Proteo Laurentim. Od 2003 r. jego książki są tłumaczone na języki: włoski, francuski, hiszpański, holenderski, norweski, słoweński, grecki, czeski i polski. Do tej pory ukazało się dwanaście powieści (w jedenastu z nich występuje Commissario Laurenti), a także książka podróżnicza "Triest - miasto wiatrów", napisana wspólnie ze znanym szefem kuchni Ami Scabarem.
W lutym 2009 r. autor upublicznił informację o prowadzonej przeciwko niemu kampanii oczerniania jego osoby. Prokuratura i policja przez ponad rok prowadziły śledztwo przeciwko autorom kampanii, której celem było oczernienie autora jako pedofila. Szczególną cechą było wysoce profesjonalne podejście sprawców: na setkach anonimowych listów nie znaleziono ani odcisków palców, ani śladów DNA. Bezskuteczne okazały się również liczne przeszukania domów, w których przebywali podejrzani. Sprawa przyciągnęła uwagę międzynarodowych mediów, francuski dziennik Le Monde poświęcił jej trzecią stronę. W styczniu 2010 r. były członek zarządu oraz były doradca podatkowy i były prawnik grupy Hypo Alpe Adria, instytucji finansowej z siedzibą w Klagenfurcie przejętej przez BayernLB, wniósł pozew przeciwko wydawnictwu Residenz Verlag i Veit Heinichen. W swojej przedmowie do książki Tatort Hypo Alpe Adria (Miejsce zbrodni Hypo Alpe Adria) autorstwa Richarda Schneidera, Heinichen określił Hypo jako "bank mafii" i pochwalił książkę jako kluczowe dzieło w zakresie "całościowego przedstawienia międzynarodowej kliki przestępczej". Heinichen był broniony przez wiedeńskiego adwokata ds. mediów Geralda Ganzgera (kancelaria Lansky, Ganzger & Partner) i wygrał we wszystkich trzech instancjach z powodami, którzy w międzyczasie zostali prawomocnie skazani przez różne sądy w kilku sprawach.
Akcja powieści Veita Heinichena rozgrywa się w Trieście i na pograniczu Górnego Adriatyku, pomiędzy Włochami, Austrią, Słowenią, Chorwacją i Niemcami. Jest to, według słów autora, skrzyżowanie Europy, gdzie spotykają się trzy wielkie kultury europejskie: romańska, słowiańska i germańska, a także idealne obserwatorium przemian polityczno-historycznych, gospodarczych i społecznych w Europie Środkowej. Obszar ten został najsilniej zaznaczony przez rozwój historii Europy od początku XX wieku do czasów współczesnych. Wieloetniczne i wielojęzyczne miasto portowe i graniczne Triest stanowi idealny punkt wyjścia dla powieści Heinichena, które koncentrują się na tematach o najwyższej aktualności i analizują je: Przestępstwa o podłożu nacjonalistycznym, handel ludźmi i organami, międzynarodowa korupcja, kradzież technologii, spekulacja surowcami, przenikanie się polityki, biznesu i przestępczości zorganizowanej czy następstwa kolonializmu. Są to tematy, nad którymi autor zwykle spędza lata, prowadząc badania, a w swoim ironicznym i sarkastycznym stylu narracji nie ogranicza się do klasycznej trójki sprawca-ofiara-śledczy, ale przede wszystkim rzuca światło na fundamentalną rolę społeczeństwa. Głównym bohaterem jest wice-cesarz i commissario Proteo Laurenti, pochodzący z Salerno (Kampania), "uparty, sympatyczny warchoł", "najbardziej wysportowany psychicznie z oddziału wielkich komisarzy", który często sam nie przestrzega zasad i lubi obrażać władze z powodu swojego niekonwencjonalnego sposobu bycia. Od prawie trzydziestu lat jest żonaty z Laurą, Friulanką z San Daniele, która jest współwłaścicielką domu aukcyjnego w Trieście. Mają troje dorosłych dzieci, z których najstarsza córka Livia pracuje obecnie jako sekretarka w kancelarii prawnej we Frankfurcie, a najmłodsze dziecko, syn Marco, przygotowuje się do zawodu kucharza w najlepszej restauracji w Trieście. Patrizia, która urodziła się jako druga, została matką dziewczynki, a Proteo Laurenti jest dziadkiem. Ponieważ teściowa również zamieszkała z rodziną, Commissario określa siebie jako "męską mniejszość" w domu. W przeszłości niektórzy czytelnicy ostro krytykowali brak wierności małżeńskiej Proteo Laurentiego. W szczególności jego kontakty z chorwackim prokuratorem generalnym Živą Ravno wielokrotnie spotykały się z krytyką. Ale jego żona Laura też od czasu do czasu ma ochotę na romans. Ekscentryczny emerytowany lekarz sądowy Galvano nazywa jednak jej zachowanie typowym przypadkiem "wierności równoległej". Przeciwnicy Laurentiego niekoniecznie zmieniają się z przypadku na przypadek, ale są częścią sieci, która przekracza granice państw, szarego społeczeństwa, które chroni się nawzajem i próbuje rozszerzyć swoją władzę i zyski poza wszelkie demokratyczne zasady.
Jedenaście odcinków powieści Proteo Laurenti nie tylko ukazuje zmiany zachodzące w mieście i jego okolicach w okresie ekspansji Unii Europejskiej na wschód, ale Veit Heinichen jest "kimś więcej niż tylko sprytnym narratorem pasjonujących kryminałów; jest on swego rodzaju kronikarzem europejskich wstrząsów[], dzięki któremu uczymy się patrzeć na Europę innymi oczami. "Oprócz innych sposobów życia Heinichen opowiada również o kulinarnych konfrontacjach, na które narażeni są jego bohaterowie. "Veit Heinichen to Fellini powieści kryminalnej, ale także jej Jamie Oliver". "Tabu i przyzwyczajenia - mówi Heinichen - są wspólną, zbiorową własnością społeczeństwa, a opowiadanie o nich wywołuje wielkie poruszenie u tych, którzy do tej pory z nich korzystali". "Jego 464-stronicowy thriller Borderless (Piper 2019), którego bohaterką jest komisarz Xenia Zannier, bada powiązania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej ze skorumpowaną praktyką polityczną.
2003 Podczas Premio Franco Fedeli (Bolonia) włoskie tłumaczenie Umarłych z Krasu zostało uznane za jedną z trzech najlepszych włoskich powieści kryminalnych roku.
2004 Również Premio Franco Fedeli (Bolonia) w następnym roku za Śmierć na liście oczekujących.
2005 Radio Bremen Crime Prize za "wrażliwą, zabawną i dokładną eksplorację historyczno-politycznych uwikłań, które charakteryzują Triest jako środowisko kultury środkowoeuropejskiej".
2010 Premio Azzeccagarbugli (Lecco) za "Spokój silniejszego" jako najlepszą powieść obcojęzyczną.
2011 XIII Premio Internazionale Trieste Scrittura di Frontiera.
2012 Gran Premio Noé (Gradisca)
2012 W finale Europejskiej Nagrody dla Gwiazdy Kryminału (Unna) wraz z Petrosem Markarisem i Fredem Vargasem.
2013 Premio Speciale przyznawana przez Camera di Commercio, Industria, Artigianato e Agricoltura Trieste.
2014 Premio Selezione Bancarella.
Seria Proteo LaurentiDaj każdemu jego własną śmierć. Zsolnay, Wiedeń 2001, ISBN 3-552-04995-9.
Wydanie papierowe w wersji nie skróconej, na nowo opracowane przez autora: dtv, Monachium 2002, ISBN 3-423-20516-4.
Umarli z Krasu. Zsolnay, Wiedeń 2002, ISBN 3-552-05182-1.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2003, ISBN 3-423-20620-9.
Śmierć na liście oczekujących. Zsolnay, Wiedeń 2003, ISBN 3-552-05277-1.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2004, ISBN 3-423-20756-6.
Śmierć rzuca długie cienie. Zsolnay, Wiedeń 2005, ISBN 3-552-05313-1.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2007, ISBN 978-3-423-20994-6.
Totentanz. Zsolnay, Wiedeń 2007, ISBN 978-3-552-05414-1.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2009, ISBN 978-3-423-21161-1.
Spokój silniejszego. Zsolnay, Wiedeń 2009, ISBN 978-3-552-05455-4.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2010, ISBN 978-3-423-21235-9.
Nie jest to kwestia gustu. Zsolnay, Wiedeń 2011, ISBN 978-3-552-05508-7.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2013, ISBN 978-3-423-21422-3.
Im eigenen Schatten. Zsolnay, Wiedeń 2013, ISBN 978-3-552-05597-1.
Wydanie papierowe: dtv, Monachium 2015, ISBN 978-3-423-21576-3.
Kobieta z gazety. Piper, 2016, ISBN 978-3-492-05758-5.
Scherbengericht: Commissario Laurenti traci apetyt. Piper, Monachium 2017, ISBN 978-3-492-05759-2.
Distant Relatives, Piper, Monachium 2021, ISBN 978-3-492-07062-1.
Audiobook: Bonnevoice Hörbuchverlag, Monachium 2021, digital, spoken by Hans Jürgen Stockerl, EAN 4064067783722.Xenia Zannier seriaBez granic, Piper, Monachium 2019, ISBN 978-3-492-06147-6.
Audiobook: Bonnevoice Hörbuchverlag, Monachium 2019, digital, spoken by Sandra Schwittau, EAN 4064066250812.Non-fictionTriest, miasto wiatrów. Sanssouci, Monachium 2005, ISBN 3-7254-1376-2.(Przewodnik kulinarny po Trieście; we współpracy z Ami Scabar).
Interplay. Buschenschank heuriger osmic(z)a. Ilsinger, Graz 2009, ISBN 978-3-901959-05-9 (Książka obrazkowa o tematyce kulturalnej; jako współautor)
W latach 2005-2008 powieści Gib jedem seinen eigenen Tod, Die Toten vom Karst, Tod auf der Warteliste, Der Tod wirft lange Schatten i Totentanz zostały sfilmowane dla ARD pod tytułem Commissario Laurenti. Główną rolę Commissario Proteo Laurentiego zagrał aktor Henry Hübchen, a jego żony Laury - Barbara Rudnik. W innych rolach wystąpili Götz George, Hannelore Hoger, Florian Panzner, Hanns Zischler, Catherine Flemming, Sophia Thomalla, Anne Bennent, Sergej Moya i inni.
2005 Veit Heinichen / Giampaolo Penco: Le lunghe ombre della morte, 90 minut, VideoEst/RAI.
2005 Veit Heinichen - Mój Triest. Film Güntera Schilhana, 3Sat.
2008 Triest - kawa, miasto i jego miłośnicy. Film Elisabeth Weißthanner, BR.