Roberto Mauro Cantoro (ur. 1 września 1976 r. w Ramos Mejìa, Argentyna) - były argentyńsko-polski piłkarz. Oprócz obywatelstwa argentyńskiego i włoskiego, od 23 kwietnia 2008 r. posiada również obywatelstwo polskie. Grał głównie na pozycji defensywnego pomocnika. Jego pseudonim to Toro. Przez polskich kolegów z drużyny i kibiców był również żartobliwie nazywany Maurycym Kantorskim.
Cantoro jako młodzieżowiec grał dla argentyńskiego klubu Vélez Sársfield. Zadebiutował tam również jako senior. Podczas swojego pobytu w Velez (do 2000 roku) był czterokrotnie wypożyczany, w tym do Peru i Boliwii.
Po krótkim pobycie w Atlético de Rafaela Cantoro przeniósł się do włoskiego klubu Serie C Ascoli Calcio.
Po sześciu miesiącach Cantoro przeniósł się do Wisły Kraków. Zadebiutował tam 26 października 2001 roku w Ekstraklasie i od tego czasu rozegrał 176 meczów, zdobywając dziesięć bramek. Z Wisłą Kraków został mistrzem Polski w 2003, 2004, 2005, 2008 i 2009 roku. Od stycznia 2010 roku był związany kontraktem z pierwszoligową Odrą Wodzisław, gdzie rozegrał 12 meczów w Ekstraklasie.
Latem 2010 roku powrócił do rodzinnej Argentyny i grał dla Centro Juventud Antoniana w Torneo Argentino A. Po roku przeniósł się na wypożyczenie do Deportivo Morón w Primera B Metropolitana. Na początku 2013 roku przeniósł się do CD Pacífico FC w peruwiańskiej Primera División. Tam grał dla różnych klubów do 2015 roku, kiedy to zakończył karierę.
Mauro Cantoro rozegrał kilka meczów dla różnych młodzieżowych reprezentacji Argentyny. Uniemożliwiło mu to grę w reprezentacji Polski.
5-krotny mistrz Polski (2003, 2004, 2005, 2008 i 2009)
2-krotny zdobywca Pucharu Polski (2002 i 2003)
1-krotny zdobywca Superpucharu Polski (2001)
1× zwycięzca Pucharu Ligi Polskiej (2001)
1× mistrz Argentyny (1996)
1× zwycięzca Copa Libertadores (1994)
1× zwycięzca Pucharu Świata (1994)
2-krotny mistrz Peru (1998, 1999)
skarb pilkarski - liga polska jesień 2006