Marta Gardolińska (* 1988 w Warszawie) jest polską dyrygentką. W styczniu 2021 r. została mianowana dyrektorem muzycznym orkiestry Opéra national de Lorraine. Jest jedną z pierwszych kobiet na stanowisku dyrektora muzycznego dużej francuskiej orkiestry.
Marta Gardolińska rozpoczęła grę na fortepianie w wieku sześciu lat. Jako nastolatka doświadczyła charyzmatycznego przywództwa dyrygenta jako członek chóru. To doświadczenie dało jej pragnienie dyrygowania. Studiowała grę na flecie i dyrygenturę na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a w latach 2010-2014 kontynuowała studia na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu, w tym dyrygenturę orkiestrową i chóralną u Marka Stringera, Yuji Yuasy i Erwina Ortnera.
Była wyczynową pływaczką i lekkoatletką, zanim zdecydowała się zostać muzykiem. Po tym, jak padła ofiarą łokcia tenisisty, który mógł udaremnić jej karierę dyrygenta, zdecydowała się studiować fizjologię muzyki w Wiedeńskiej Akademii Muzycznej i już w młodości była szkolona w śpiewie chóralnym, stając się członkiem chóru Arnolda Schoenberga i Vienna Singverein. To pozwoliło jej obserwować pracę wielkich dyrygentów, takich jak Claudio Abbado i Nikolaus Harnoncourt.
Uczęszczała na kursy dyrygenckie w Pierre Monteux School w Hancock (Maine) w USA i kontynuowała naukę na kursach mistrzowskich z takimi dyrygentami jak Nicolás Pasquet, Bernard Haitink, Péter Eötvös i Bertrand de Billy, a w Berlinie jest uczestniczką i finalistką warsztatów dyrygenckich Das Kritische Orchester pod kierunkiem Simone Young.
W 2017 roku została przyjęta do stypendium Taki Alsop Conducting Fellowship, które zostało założone przez biznesmena Tomio Taki i dyrygentkę Marin Alsop, aby wspierać i zachęcać młode dyrygentki na początku ich kariery.
W swoim pierwszym udziale w międzynarodowym konkursie dyrygenckim, w konkursie Antal Doráti w Budapeszcie w listopadzie 2015 r., Gardolińska była jedyną kobietą wśród 10 półfinalistów.
W 2016 r. zdobyła nagrodę specjalną orkiestry na Konkursie im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku oraz III nagrodę i nagrodę specjalną orkiestry na Międzynarodowym Konkursie im. Feliksa Mendelssohna w Salonikach, w tym samym roku została uhonorowana tytułem "Wybitnej Osobowości Polskiej w Austrii" w kategorii "Kultura" za rolę w promowaniu polskiej muzyki, a w 2018 r. była półfinalistką I Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego w Hongkongu.
W 2014 i 2015 roku Marta Gardolińska odbyła tournée po Niemczech z Operetką Wiedeńską Johanna Straussa z przedstawieniami operetek Der Vogelhändler i Die Fledermaus, a od 2015 do 2018 roku była gościnnym dyrygentem Stowarzyszenia Orkiestr Akademickich w Wiedniu. Od 2017 roku współpracuje z Tadeuszem Kozłowskim, dyrektorem muzycznym Teatru Wielkiego w Warszawie, nad ponownym odkryciem zapomnianych arcydzieł operowych, takich jak Legenda Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego i Manru Ignacego Paderewskiego, a w 2017 i 2018 roku jest dyrygentem i dyrektorem artystycznym Orkiestry Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu. Pozostaje jedyną kobietą wśród 13 dyrygentów, którzy prowadzili tę nieprofesjonalną orkiestrę od jej założenia w 1984 roku do 2021 roku, a także dyrygowała Orkiestrą Symfoniczną Radia Wiedeńskiego ORF, Orkiestrą Tonkünstler z Dolnej Austrii i Wiedeńską Orkiestrą Symfoniczną w Wiedniu, gdzie mieszka, i występowała w Vienna Konzerthaus i Vienna Musikverein.
W sezonach 2018-2019 i 2019-2020 jest "Young Conductor in Association" z Bournemouth Symphony Orchestra Kirilla Karabitsa. Latem 2019 roku dyrygowała Szkocką Orkiestrą Kameralną na Festiwalu w Edynburgu, a w sezonie 2019-2020 w Los Angeles Philharmonic była współpracownikiem Gustavo Dudamela i asystowała mu podczas koncertu i nagrania na żywo IV Symfonii Charlesa Ivesa w Walt Disney Concert Hall, której części chóralne wymagają drugiego dyrygenta. We wrześniu/październiku 2020 roku dyrygowała pierwszymi we Francji wykonaniami Der Traumgörge kompozytora Alexandra Zemlinsky'ego w Nancy i Dijon, a w grudniu 2020 roku zadebiutowała w Paryżu z Orchestre de chambre de Paris w Théâtre du Châtelet, który był transmitowany tylko z powodu pandemii COVID-19, aw styczniu 2021 roku została mianowana dyrektorem muzycznym orkiestry Opéra national de Lorraine na trzy lata. Po Deborze Waldman (Orchestre national Avignon-Provence, lipiec 2019 r.) i Johannie Malangré (Orchestre de Picardie, październik 2020 r.), czyni ją to trzecią kobietą kierującą dużą francuską orkiestrą regionalną.