Lucien Adrion (* 25 maja 1889 w Strasburgu; † 9 sierpnia 1953 w Paryżu) był francuskim malarzem (olej, akwarela), który poświęcił się w szczególności malarstwu pejzażowemu i martwej naturze.
W wieku osiemnastu lat Adrion opuścił rodzinne miasto Strasburg w 1907 roku i udał się do Paryża, gdzie znalazł pracę jako ilustrator mody. Adrion podróżował do Londynu, Monachium i Frankfurtu. Kiedy wybuchła I wojna światowa, wyjechał do Berlina i studiował pod kierunkiem Hermanna Strucka, który uczył również Chagalla. Pozostał w Berlinie do końca pierwszej wojny światowej.
W wieku 30 lat zaczął tworzyć sygnowane litografie. Wkrótce po powrocie do Paryża, dealer Chéron wystawił go na indywidualnej wystawie w lutym 1921 roku. Adrion zajął studio w dzielnicy Montparnasse w Paryżu i nawiązał kontakt z młodymi malarzami z Europy Wschodniej, takimi jak Chaim Soutine, Krémègne i Kikoine. Krytyk Galtier-Boissiére napisał o żywym stylu Adriona: "Ma wyczucie ruchu ludzi w tłumie, ruchu życia." Adrion udał się do Normandii, której krajobrazy stały się jego ulubionym motywem. W 1926 roku, w wieku 37 lat, Adrion po raz pierwszy wystawił na Salon des Indépendants, a od 1940 roku wystawiał na Salon d'Automne, a rok później na Salon des Tuileries.
Był pod wpływem Maurice'a Utrillo i Henri Rousseau.
1959: Wystawa pamiątkowa w Galerie Spik-Berger w Bad Kissingen
1973: Galeria Malarstwa Abels, Kolonia
Adrion, Lucien. W: Hans Vollmer (red.): Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler des XX. Jahrhunderts. Volume 1: A-D. E. A. Seemann, Leipzig 1953, s. 13 (Textarchiv - Internet Archive - Leseprobe).
Adrion, Lucien. W: Hans Vollmer (red.): Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler des XX. Jahrhunderts. Volume 1: A-D. E. A. Seemann, Leipzig 1953, s. 229 (Textarchiv - Internet Archive - Leseprobe).